Witaj na stronach niepije.com.pl

markoz · Dołączył: 28 Gru 2013 Posty: 7 Skąd: mazowsze

W marcu będzie 6 lat mojej abstynencji od alkoholu i hazardu,jednak dopiero od 20 stycznia br. bardzo dużo wydarzyło się w moim życiu. Przez ten czas przygnębienie stało się u mnie wprost proporcjonalne do dni mojej abstynencji. Czym więcej abstynencji , tym mniej radości. Przekładało się to na moją rodzinę, stawałem się drażliwy, szukałem polepszenia nastroju w siedzeniu przed komputerem, wyjazdach na spotkania Wspólnotowe, zjazdy absolwentów OTU w którym odbywałem terapię, książkach i pracy. Właśnie wiedza terapeutyczna podpowiadała mi – znajdź dla siebie pomoc, na terapii DDD/ do niedawna miałem urazę do mojej mamy, swoje zachowania kojarzyłem z dzieciństwem i tego się kurczowo trzymałem/, może innej, skontaktuj się z kimś bo się wykończysz. Skontaktowałem się z Ośrodkiem INSTYTUTU PSYCHOLOGII ZDROWIA PTP gdzie po dwukrotnym spotkaniu i konsultacji wybitnych specjalistów usłyszałem że „potrzebna mi jest terapia pogłębiona/ odbyłem taką w okresie 2008-2010/ i z naciskiem na – mechanizmy, żal po stracie, plus nawroty i zostałem odesłany do innego ośrodka. Po konsultacji z terapeutą spotkałem się z psychiatrą bo to było konieczne aby się mną ktoś zajął. Gdy pani doktor wielokrotnie pytająca czy mam myśli samobójcze lub czy jestem w głębokiej depresji usłyszała odpowiedz negatywna stwierdziła że niestety jej kontrakt nie przewiduje możliwości udzielenia mi pomocy. Zacząłem się jednak spotykać z terapeutką zresztą bardzo miłą panią i fajnie spędzało mi się z nią czas lecz na kolana nie waliło. Gdy dostałem książkę od przyjaciela z Zielonej Góry „ dodatek do Warty będącej relacją z warsztatów sponsoringu „ po przeczytaniu zapaliła się we mnie iskierka nadziei. Ludzie którzy się tam wypowiadali emanowali radość, pokazywali życie z innej perspektywy, pokazywali prosty Program dający narzędzia na lepsze tu i teraz. Ci ludzie doświadczyli na sobie - najważniejszego elementu działania Programu w sposób naturalny, bez ubytków, bez dodatków czy różnego rodzaju „ulepszeń”. Nie byli to „odpowiednio przeszkoleni, świetni fachowcy”. ja widziałem jak głębokiej przemiany doznali ci ludzie którzy pracują na Programie bo znam tez ludzi którzy nie grali jakiś czas czy nie pili czy nie ćpali i mówili że ziemia usuwa im się spod nóg. Nie umiałem pokazać im kierunku bo sam go nie znałem, jedyne co mi przychodziło do głowy to idź na terapię , na miting, znajdź sobie hobby… Ludzie pracujący na Programie dali mi NADZIEJĘ . Dla mnie są to piękni ludzie. 25 kwietnia tego roku zrobiłem sobie prezent na imieniny w postaci przerobienia drugiej części pierwszego kroku i poprosiłem kogoś o pomoc w przejściu przez program bo sam nie daję rady. Już w momencie wyrażenia zgody przez obecnego mojego sponsora poczułem coś czego nie czułem nigdy, poczułem spokój, bezpieczeństwo , nie produkowałem dalej złości, świat stał się jakiś inny chociaż to był ten sam świat, nic się nie zmienił. dzięki pracy ze sponsorem znalazłem ciągle poszukiwaną przeze mnie swoją Silę Wyższą, nie mam już w sobie niezgody że jest to Bóg do którego codziennie się modlę na kolanach o trzeźwy dzień o to aby innym ludziom było ze mną lepiej, o to abym nie tracił sił na złość, urazę, gniew, gdy ktoś mnie wyprowadzi z równowagi. Modlę się za tych ludzi… i to pomaga. Modlę się o to abym był użyteczny dla bliskich , innych uzależnionych , społeczeństwa a wieczorem dziękuję mojemu Bogu za przeżyty dzień i piszę listę wdzięczności. Zastanawiam się czy byłem nieuczciwy, egocentryczny, arogancki, egoistyczny, czy nie jestem winien komuś przeprosin; czy zataiłem coś i trzeba to przedyskutować ze sponsorem; czy nie myślałem w ciągu dnia za dużo o sobie, czy myślałem o innych ludziach, czy mogłem coś dla nich uczynić? Nie jest to związane z religią, żadną. Pisząc 4 Krok i wchodząc w „buty” ludzi których skrzywdziłem lub do których czuje urazę zaczynam rozumieć jakie było moje życie i na pewno będę prosił tych ludzi o wybaczenie. Widzę jakie wady mojego charakteru powodowały to że tak postępowałem. Ja wielokrotnie pisałem i mówiłem, że już nie używam wad bo jestem taki zdrowiejący a to guzik prawda, teraz dopiero widzę i potrafię nazywać te wady. W WK AA napisano że „ już w połowie drogi zadziwią nas osiągnięte rezultaty. Poznamy nową wolność i nowe szczęście. Nie będziemy żałować przeszłości i zatrzaskiwać za nią drzwi. Poznamy sens słów „pogoda ducha” i zaznamy spokoju. ..” Ja już po dwóch miesiącach zacząłem to odczuwać. Gdy rozpisywałem sytuacje z dzieciństwa które wg mnie nie dawały mi spokoju i pogody ducha do teraz okazało się że ja kurczowo się trzymałem tych sytuacji bo one pozwalały mi czuć się źle, bo było mi wygodnie zwalić na dzieciństwo niż wziąć się za robotę nad sobą. odeszła ode mnie chęć wchodzenia w zbędne dyskusje i forsowania swoich racji, pielęgnowania swojej pychy. Pozdrawiam :-)

Halinka

Tak to jest, że samo nie picie nic nie załatwia, potrzeba pracy nad sobą aby osiągnąć spokój i szczęście.
Ja pracuję na krokach ponad dwadzieścia lat i stosuję je w życiu codziennym, dzięki temu jestem taka jaka jestem <mp3>