Witaj na stronach niepije.com.pl

[monia]

Witam was .Jestem tutaj nowa i nie bardzo wiem jak sie odnaleźć. Proszę Was o pomoc wsparcie cokolwiek. opowiem po krótsza moja historie jest troche zagmatwana ale spróbuję po kolei. Jestem 25lat po ślubie mój mąż pił prawiie caly czas ,przy chodzil po piwkach potem pił na umór .Ja probowałam wszystkiego ale on nic nie chciał robic w tym kierunku ,wkroczyła teściowa która szantażem ze jest strasznie chora namówiła go na leczenie. Nie pije od 4-lat,ale nasze małżeństwo sie rozsypało..ja nie wytrzymalam ta niepewnosc że wróci do nałogu klopoty z dziecmi od męża zero wsparcia bo zeby go nie zdenerwować żeby nie zaczoł pic. Jesteśmy w separacji od 7miesiecy . w tym czasie poznałam fantastycznego człowieka ,przeciwieństwo mojego męza ,troskliwy,opiekuńczy ...zakochałam się ale ciagle go odpychałam od siebie,robiłam mu wode z mózgu ..zle go taktowałam. I tak sie stalo że po kolejnym z mojej strony rozstaniu zaczoł pić. To tak twało prawie 3 tygodnie . Trzy razy wracalismy do siebie ale mnie oszukiwał w końcu ktoregos dnia wziełam go z meliny zawiozlam do koleżnki mieszkania (jest za granica ja mam klucze)i tam dochodzil do siebie .Rozmawialismy gdy wytzeźwial i co sie okazało boże ! że mial problemy z alkoholem już kiedys że bał sie przyznać bo myslał że to juz ma za soba!że 2-razy był zaszywany !Że mnie kocha zrobi wszystko tylko abym z nim była !Pojdzie się leczyć!tylko żebym nie odchodziła od niego! Czy to nie ironia losu?z deszczu pod rynnę .Tylko jedno jest inaczej że ja go kocham i zrobiłabym wszystko żeby nie pił ale co ja mogę? pomóżcie mi co mam robic ?zostawić to wszystko!jak mam zyc bez niego jak był tak wspaniały i fantastycznym czlowiekiem! pomocy!

[monia]

Proszę niech ktos cos doradzi pomóżcie !

[Halinka]

Witaj monia

Napisz, czy jak mąż poszedł się leczyć, Ty przeszłaś swoją terapię , byłaś na mitingu al-alon, czytałaś literaturę na temat choroby alkoholowej ?

[bacha]

Witaj Monia
Ja myśle ze w pierwszej kolejnosci mozesz pomóc sobie.Nie wiem własnie czy masz jakis zasób wiadomosci co do uzaleznienia i współuzaleznienia.Jesli nie to poczytaj sobie na ten temat,rozejrzyj sie za grupa wsparcia AL-Anon .W zasadzie widze ze napisałam to samo co Halinka,ale mysle ze własnie od tego powinnas zacząć .Pozwoli Ci to na wyrazne spojrzenie na problem który Cie nurtuje.

[Julka]

[jacek78]

[bodziu]

Witaj Monia...
Bycie z alkoholikiem nie jest czymś czego trzeba się wstydzić, bać czy wystrzegać. Podstawowym błędem jaki popełniamy i ja taki też popełniłem, to chcemy zrobić coś za kogoś. Jestem nie pijącym alkoholikiem i żyłem z osobą czynnie uzależnioną i rozumiem przez co przechodzisz. Myślę że jeżeli twój partner już ma świadomość swojej choroby to nie jest tak źle... może przestać pić jeśli tylko tego chce, bo wie gdzie szukać pomocy. Z tego co piszesz widać jednak że ty sama nie masz pojęcia o uzależnieniach i współuzależnieniu. I to nie jest zarzut, bo jak w grę wchodzą uczucia to nawet wiedza czasami nie pomaga ... po prostu miłość jest ślepa. Myślę tak samo jak Halinka, Basia , Julka i Jacek... Najpierw Ty i Twoje bezpieczeństwo a dopiero potem partner. Tylko gdy oboje zaczniecie pracować nad sobą macie szanse na zdrowy związek... jeśli nie to prędzej czy później drogi wam się rozejdą, nawet gdy on przestanie pić.
Żyjąc z czynnym alkoholikiem tak jest się bardzo zaangażowanym w jego ratowanie, ciągle uważanie żeby nie zrobić czegoś co wywoła konflikt, dogadzanie mu i nawet poniżanie się na własną prośbę... no nie... czynny alkoholik nawet przez chwilę ni pomyśli o zaprzestaniu picia. A po co skoro ma jak pączek w maśle? nooo ... tylko pić, jak się ma taki komfort.
Miłość to takie bardzo sprytne zwierzątko, jeśli nie kochasz najpierw siebie to to co nazywasz uczuciem jest tylko twoją obsesją, uzależnieniem od drugiego człowieka. Przez rok przepraszałem za to ze bylem, litowałem się, pomagałem i usługiwałem... narażałem swoje bezpieczeństwo a nawet życie w imię miłości... i kto tu miał problem? on jest chory i się nie leczy więc może nie rozumieć czegoś ... Ale ja? trzeźwy od ponad czterech lat, po terapiach, znający wiele historii współuzależnionych... znający mechanizmy funkcjonowania chorego uzależnionego umysłu z teorii i praktyki. I kto tutaj ma problem?... no Ja sam... i teraz pomyśl, czy bez odpowiedniego przygotowania i wsparcia Ty sama, masz jakieś szanse? no nie.
Monia Ty przede wszystkim a partner niech sam o siebie zadba...Tylko wtedy coś z waszego związku będzie.

[monia]

Moi kochani bardzo dziękuję za wszystkie wpisy .Teraz nie mogę pisać ale postaram się dzisiaj wieczorem . Jesteście wspaniali ..zaczynam rozumieć pewne rzeczy ale wiecej napisze pózniej.....

[monia]

Witam Was moi kochani. Dzisiaj mamy z partnerem pierwszą wizytę w AA. Wczoraj był sam rozmawiał. Ale może zacznę od początku odpowiem na pytania .Halinko nie byłam na żadnej terapi gdy mąż sę leczył ,wtedy uważałam że mnie to nie dotyczy ,że to nie mój problem . Wspierałam go słownie mówiąc że jestem z niego dumna że go kocham ..wtedy tak myslałam byłam tak szczęsliwa gdy przestał..tylko to szczęście nie trwało długo bo zawsze on był najważniejszy trzeba było uważać żeby go nie denerwować . Był wybuchowy po prostu musiał te emocje gdzies kierować. Ja w pewnym momencie już miałam dość nie miałam żadnego wsparcia z jego strony ,tylko ten strach ,że wróci do picia.Ale nie pije 4lata lecz naszego małżeństwa juz niema .Wiem że to moja wina może gdybym chodziła wtedy na terapie to wiedziałaby co robic?...Julka masz rację jestem współuzależniona teraz to wiem !!i dlatego muszę iść na terapie !i idę idziemy razem. Bodziu ja się nie wsydzę bycia z alkoholikiem ! Mnie ogarnia przerażenie strach że mnie okłamuje że pije w ukryciu!albo że wróci do nałogu! z tym nie wiem czy sobie poradze!tak bardzo bym chciała zaufać jak kiedyś. Mój partner podjoł kroki w tym kierunku powiedział że zrobi wszystko żeby mnie nie stracić i chodż ja wcale nie wspominałam o leczeniu on sam podjoł taka decyzje . A dzisiaj idziemy razem . Czy myślicie moi kochani że uda się nam ?czy da się żyć bez strachu? mam nadzieję że ta terapia mi pomoże tak bardzo bym chciała!!!

[Halinka]

[Julka]

[bacha]

[jacek78]

[dora]

Witaj Monia

[Julka]

MONIA !
Dzień wczorajszy to już historia, jutrzejszy - tajemnica, a "dzisiaj" jest darem, który mam
wykorzystać najlepiej jak potrafię.
Żyję bez strachu, gdyż nie zadręczam się kręceniem moich filmów typu "co by było gdybym...
i co będzie za jakiś czas...
Słowo "strach" zastąpiłam słowem "niepokój" i już mnie to nie paraliżuje, a jest motorem
mojego działania. Rozliczyłam się z moją przeszłością, wyciągnęłam wnioski i dzisiaj staram
się wprowadzać je w życie - aby w przyszłości nie popełnić tych samych błędów.
Co będzie jutro i czy go doczekam- nikt nie może tego wiedzieć.
Wszystko co mam - to dzień dzisiejszy!