dora - Wto Cze 18, 2013 08:40
To tak jak mój, a najsmaczniejsze piwko jest tuz przed snem (ja tego nie rozumie ale tez i nie dociekam dlaczego  ) Nie wiem jak to jest u Ciebie ale u nas jeśli chodzi o takie wydarzenia jak Wy z synem, to mój tez jak najbardziej by pomagal ale ta jego pomoc to może niekoniecznie jest taka ''normalna''bo pomysły na rozwiązanie problemu go przerastają i sa takie no...''pijane'' wiec niby jest razem ale jednoczesnie osobno a ja i tak sama podejmuje w tym co jest najlepszym wyjsciem 
4 piwa to jest 100-tka w % wiec nie jest taki trzezwy
W myśl zasady: umiesz liczyc to licz na siebie
dancia - Wto Cze 18, 2013 11:51 Dokładnie Dorotko, liczę na siebie, bo inaczej to byłoby nie najlepiej, wsparcie głównie otrzymuję od obcych, choć niejednokrotnie bliższych mi ludzi... i trzymam sie tego, że zmieniać mogę tylko siebie, na innych nie mam wpływu... dora - Czw Lip 04, 2013 10:00
Trudno się zyje pod jednym dachem z kims co nie chce sie zmienić...ale mimo wszystko warto pracować nad samym soba 
jacek78 - Śro Lip 24, 2013 22:30 dancia, Co tam Danciu u Ciebie 
jarox48 - Nie Sie 04, 2013 17:31 
dancia - Wto Sie 06, 2013 09:34 U mnie w porządku, dzis już zaczynam pracę....u syna na dzień dzisiejszy jest ok.....jest w tym samym ośrodku...czasem ma trudne chwile, ale stara się....przeszedł na drugi etap - domownik...jeżdżą nad jezioro, byli na spływie kajakowym....pracują....w ośrodku i nad sobą...aktualnie sun jest z grupą w Zakopanem....rozmawiamy z nim czasem przez telefon, wysyłamy paczki w razie potrzeby...a ja...pracuję nad sobą, czasem nad mężem  od miesiąca palę tylko e- papierosa:-) jestem po 2 tygodniowej rehabilitacji, przed tem 2xblokada do biodra, okazało się, że cały mięsień od pośladka w dół nogi - stan zapalny itp. Cóż praca w grupie integracyjnej z dziećmi na wózkach daje się we znaki, od lutego....mam nadzieję, że dam radę...ćwiczę narazie 2xdziennie zalecone ćwiczenia. Pozdrawiam i Pogody Ducha życzę wszystkim
dora - Wto Sie 06, 2013 10:13
U mnie teraz w sierpniu mija juz rok jak go pale  i o dziwo po przeszlo 30 latach palenia wcale mnie nie ciagnie do analogowego
Fajnie, ze syn jakos daje sobie rade
Wspolczuje Tobie bo wiem z wlasnego doswiadczenia jak to moze bolec, u mnie chyba nie ma miejsca gdzie nie byloby robionych blokad itp. ale lepsze sa blokady niz tabletki, bo po nich wysiada zoladek
Zdrowka zycze
Halinka - Śro Sie 21, 2013 14:37
To dobra wiadomość, a jak długo może przebywać w takim ośrodku ?
A to jeszcze lepsza, bo robisz to dla siebie. dancia - Czw Sie 22, 2013 10:53 U syna troche sie pozmieniało, ma myśli ucieczkowe, ale powstrzymuje go świadomość, że jak się nie da inaczej to załatwię ośrodek przez sąd, jedziemy do syna w sobotę to się może dowiemy więcej i od terapeuty.....u mnie dalej e-papieros, ale czasem już nawet o nim zapominam w ciągu dnia, poza tym od 12 sierpnia jestem na oczyszczającej diecie dr Dąbrowskiej, dla zdrowia i likwidacji bólu...a skutkiem ubocznym jest spadek kilogramów 
Mietek - Czw Sie 22, 2013 19:22
Nie znam tej diety, nie mam takiej potrzeby, jednak zawsze wyznaję zasadę, ze kochanego ciała nigdy za wiele  .
Może nie jest aż tak źle, może to tylko nawrót choroby, albo cięższa tematyka terapii. Dlatego i ucieczkowe myśli powstają. Mam nadzieję że jednak wszystko się ułoży. Pozdrawiam 
dancia - Czw Sie 22, 2013 22:40 Dziś wieczorem rozmawiałam z synem, mowił, że jest lepiej, po tonie głosu też słyszałam...zobaczymy, pogadamy w sobotę, może też dobrze by było z jakimś terapeutą pogadać... jacek78 - Pią Sie 23, 2013 23:28
No to może za nie długo zapomnisz calkowicie i już papieros nie będzie potrzebny Idzi to w dobrym kierunku.Nieraz zpominanie służy
pozdrawiam
dora - Sob Sie 24, 2013 11:48
A u mnie wlasnie minal rok jak zaczelam go ''pykac''
Na wszystko potrzeba czasu...sama widzisz jak to jest u Ciebie...wiec i syn powolutku da sobie rade, najważniejsze jest to, ze on tego chce. Trzymaj się
dancia - Sob Sie 24, 2013 22:10 I wròciliśmy od syna...zostanie tam(narazie tak mówi)...ale z dzisiejszych rozmów wynikało, że wolałby być w domu...pytał coby było jakby stamtąd wyjechał i wrócił do domu i nie chciał iść do ośrodka...no to mówię, że do domu może wrócić jak skończy terapię, i jeśli ma zamiar "zwiedzać" wszystkie ośrodki to pewnego razu nie otworzę mu drzwi...ciężko było mi dziś żegnać się z synem nawet troche łzy mi poleciały...zdziwił sie i roześmiał czemu płaczę...a ja powiedziałam, że cieszę się, że żyje....i zrozumiał...to ma związek z tym, że w czwartek zmarł 18 letni syn naszych znajomych, jedynak...a jego mama leży w szpitalu w ciężkim stanie, podobno chciała odebrać sobie życie...nie dziwię się jej...nie mogę uwierzyć w to co się stało, ciągle myślę o tym i wyobrażam sobie co ona przeżywała...chce mi się płakać gdy tylko o tym pomyślę... to najprawdopodobniej odzywa sie mój strach o syna...moje przerażenie, wszystkie trudne uczucia, matczyne...chyba dam upust tym uczuciom, dla własnego dobra i popłaczę sobie... Halinka - Nie Sie 25, 2013 16:03
Tutaj nawet nie ma chyba, płacz to najlepszy upust, nie żałuj sobie. |
||||||||||||||||||||||||||||||
